Son zamanlardaki büyümem ve kazançlarım hakkında yazmak istiyorum:

1) "Cebindeki varlıklar eriyor, zihnindeki bilgi artıyor"

Bu harika bir deneyim.
Son zamanlarda bu duyguyu yaşıyorum.
Hata yapmak, duygusal olarak kayıplar acı vermesi kaçınılmazdır.
Acıdan sonra, eğer düşünür, özetler, kaydeder ve arkasındaki anlamı keşfedersen, bunu büyüme deneyimine dönüştürürsen. O zaman "acıların arkasındaki hafif tatlılık" hissini yaşayacaksın.
Bir benzetme yapalım: Başarısızlık ve zorluklar aslında büyük bir AI modelinin eğitimi gibidir; bu deneyimler sadece "bilgiyi/algoritmayı besleyen gıda ve materyaller"dir. Her acı deneyim aslında, bilişsel modelinizi ve sezgisel yargınızı güçlendiren, optimize eden ve eğiten bir süreçtir.
Bu süreç atlanamaz, ihmal edilemez. Sadece optimize etmeyi, mümkün olan en az hata ile en büyük kazancı elde etmeyi söyleyebilirim. Çünkü tüm büyüme ve içgörüler, gerçek sahnelerin baskısından ayrılamaz; tıpkı yüzme gibi, kıyıda durarak asla öğrenemezsiniz, büyüme baskıdan kaynaklanır.

2) Akıllı insanlar her zaman doğru mantık tuzaklarına düşerler.
Son günlerde büyüyü bozmanın gerçek anlamını her gün yaşıyorum. O gün kanyewest coin çıkardı, #yzy büyüyü bozma anlayışımı daha da derinleştirdi. Ayrıca grupta biraz abartılı bir paralel yapı ile şunları söyledim:

trump'a karşı büyüsünü boz, elon musk'a karşı büyüsünü boz, idolüne karşı büyüsünü boz, güzellere karşı büyüsünü boz, tüm dünyaya karşı büyüsünü boz!

Bir noktayı daha eklemek gerekirse: Doğru mantığın büyüsünü bozmak önemlidir.
Akıllı insanların en kolay yaptığı büyük hata ve düştüğü dev çukur, mantıklarını birbirine uygun hale getirmekte zorlanmalarıdır.
Son zamanlarda, mantık tutarlılığı nedeniyle, çok zeki olduğum için büyük bir hata yaptım ve milyonlarca kaybettim.

En tipik mantıksal tutarlılık tuzağını örnekleyelim:
Kapsamdan sıyrılarak derinleşmek ya da "bağlamdan/büyük ortamdan bağımsız mantık zinciri kanıtı" şeklinde ifade edilebilir.

xy eksenini örnek alarak, bir durumu varsayalım, öncelikle yatay olarak bir temelin olması gerekir, ardından dikey olarak derinlemesine araştırma yapmaktan bahsedebiliriz. Ancak birçok insan, yatay temelin sağlanmadığını göz ardı ederek doğrudan dikey mantığın doğruluğunu tartışmaya başlıyor. Bu yüzden arkadaşlarımla sık sık şaka yapıyorum, "Neyse ki, biz yatay sorunları konuşuyoruz, sen niye dikeyin doğruluğunu tartışıyorsun?"

Hata yaptığım spesifik bir örneği açıklamak için:
1) Kripto pazarında zincir üzerindeki 0-10m piyasa değeri, benim açımdan küçükten büyüğe oynama aşamasına aittir (genel olarak sınıflandırılmıştır);
2) 10m-100m, bence bu ortalama olarak orta büyüklükte (kabaca sınıflandırılmış);
3）100m-1b, benim görüşüme göre büyükten büyüğe (genel olarak bölünmüş) bir kategoriye giriyor;

Düşündüğüm mantık şudur:
Birincisi, 0-10m piyasa değeri çok düşük, benim için havuz çok küçük, büyük miktar almak mümkün değil, 1000 dolardan az almak, hatta 10 katı olsa bile sadece 10.000 dolar yapar. Zeka harcaması ve dikkat harcaması aynı, ancak büyük miktar yatırmak mümkün değil, kesin miktarın çok bir anlamı yok. Bu yüzden pass diyorum, oynamıyorum - bak, mantıkta bir sorun yok, değil mi?

İkincisi, 10m-100m bu aşama, bir yandan iyi bir sermaye taşıyabilirken, diğer yandan 5x-10x yüksek oranlar barındırıyor, her iki durum da mevcut, bu da zenginliği artırmanın etkili bir yolu olmalı! Ayrıca, kendi anlatı yargısı üzerine bilgi avantajı sayesinde kendimi ikna etmem, yüksek miktarda yatırım yapmanın zenginliği artırmanın etkili bir yolu olduğunu savunuyor; satın almak istiyorsan, %1-%2 hisse almalısın — mantıkta bir sorun yok, değil mi?

Üçüncüsü, 100m/300m-1b aşaması, büyük yatırımlar yaparak kazanmanın, büyük fonların yüzdesi veya 2x gibi olduğu bir aşamadır; oran çok yüksek sayılmaz çünkü sermaye büyüktür, %20 geri çekilme olabilir, kaybedilen mutlak tutar oldukça fazla olabilir. Bu nedenle, orta büyüklükteki yatırımlarla büyük kazançlar elde etmeyi denemek daha iyidir - mantıkta bir sorun yok, değil mi?

Sonuçta piyasa yüzüme tokat attı.

Neden?

Şu anda ki büyük ortam nedeniyle, likidite kıtlığı var, kullanıcılar artık piyasada "hız yarışı" yapmaya alıştılar, kim daha hızlı koşacak diye bakıyorlar. Bu nedenle, yeni bir meme'nin üst sınırı/çatısı giderek daha düşük hale geliyor. Gerçek veriler, son 6 ayda 1-3 milyar arasında stabil kalan yeni projelerin çok az olduğunu gösteriyor. Bu nedenle, birkaç yüz milyon ile 1-3 milyar arasında büyük bir strateji ile çıkmayı ummak, büyük ortamın toprağını kaybetmek demektir. Ben büyük yatırımlar yaptım + doğru mantık ama yanlış zamanlamayla, bu nedenle büyük kayıplar yaşadım.

Bu, "doğru mantık tuzağı" dediğim şeydir, bu da "doğru mu değil mi diye dikey olarak mantıksal bir argüman geliştirmeye başlamadan önce yatay koşulları sağlamalısın" dediğim şeydir - yatay nedir? Gerçek sahne, mevcut bağlam, sağduyu, mevcut durum, mevcut durum, mevcut pazar atmosferi ve yapısı, piyasadaki likiditenin gerçek hali! Bu yüzden, eğer durumu net bir şekilde göremiyorsanız ve bu noktada kendi zeki kaldıraçlarınızı hareket ettirdiğinizi düşünüyorsanız, hemen zengin olma yolunda uçmaya başlayacaksınız, asıl sonuç ise, yüzünüze tokat gibi vuracak ve size ağır kayıplar yaşatacaktır!

3) Paranın çoklu algısı ve alternatif anlayışı
Hiç kimse para kaybetmek istemez, ancak bazen para kaybetmenin gerçekten büyük faydaları olabilir. Bu, parayla ilgili algınızın sınırlarını ve derinliğini, kalınlığını büyük ölçüde artırabilir.

Kısaca birkaç noktaya değinmek gerek:

Birincisi, ana paraya ve paraya daha çok saygı göstereceksin.
Zararımın ardından şöyle bir yazı yazdım: Akla saygı, paraya saygı.
Para saygısı demek, her yatırımınızda ne kadar yatırım yapacağınıza, yatırımın büyüklüğüne ve kararın doğruluğuna yeterince dikkat etmenizdir. Kendi arzularınız, cehaletiniz veya sahte zekanız tarafından yönlendirilmek yerine, daha rasyonel bir güçle hareket edersiniz!

İkincisi, parayı küçümseme yeteneğine daha fazla sahip olacaksınız - binlerce altın kaybolsa da yine geri gelir.
Milyonlarca kayıp, paraya karşı bir boşluk hissi oluşturur.
Örneğin, harcamazsan - o senin değildir.
Örneğin, genellikle giyinmek, yemek yemek ve eğlenmekten kaçınıyorsun - geri dönüp yatırım yapmanın sonucunda büyük bir kayba uğrayabileceğini bilemiyorsun.
Bu metni yazdığım sabah, Şenzhen'den Foshan'a nasıl gideceğim konusunda kararsızdım?
1) Taksi---Çok pahalı
2) Araç kullanmak - çok yorucu
3）Hızlı trenle gitmek - çok zahmetli
Ama sadece 3 dakika sonra kesinlikle taksi çağırmaya veya aracımı sürdürmesi için bir şoför çağırmaya karar verdim, daha konforlu.

Bir kontrol yaptım, gidiş-dönüş 1200 lira civarında, tek yön ise 600 lira kadar. Eğer bu kadar parayı bile harcamaktan çekinip, kendimi zorlayarak araba kullanmak zorunda kalırsam ve bunların yanı sıra trene binmek için de sıkıntı çekiyorsam, o zaman birkaç milyon lira kaybettiğim o deneyim boşuna olmuş demektir. 1200 lira demek bir yana, biraz daha pahalı olsa bile kendime iyi bakmalıyım.

Yani harika bir his şu ki: Hem paraya çok değer veriyorum, hem de ana paraya daha fazla saygı duyuyorum, ama para harcarken daha cömertim. Daha çok harcıyorum, daha rahat harcıyorum, büyük kayıplarla karşılaştığımda ise daha sakinim - hüzün ve pişmanlık içinde kaybolmak yerine, çorba kadar basit olmayan bir felsefe doğuyor:

Ağır kayıplar yaşadım, bu açıkça benim anlayışımın yetersiz olmasından kaynaklanıyor.
Pazarın yeterli rekabet avantajına sahip olmadığını kanıtlar.

Eğer yeterli rekabet avantajım yoksa, o zaman para kaybetmek büyük olasılıkla olacaktır.

Zorunlu, olması gereken bir şeyin içinde kaybolursam, ben deli olmuyor muyum?

Bu nedenle, sorun şu hale geliyor: Böyle bir şeyle nasıl düşünerek, gözden geçirerek ve kendi algımı geliştirerek, rekabet avantajımı artırabilirim!

Her zaman: Sonuçlar beklentilerimin altında veya beklentilerimin çok altında olduğunda, sonuçlar bana ağır bir darbe vurduğunda, kendime yalnızca şunu sorarım: Eğer rekabet avantajım yoksa, nasıl para kazanabilirim? Bu yüzden tüm sorunlar, mevcut durumu kabul etmemiz gerektiğine geri dönüyor. Zarar ediyorsun, engellerle karşılaşıyorsun, bu hala gelişim alanın olduğu içindir, bu deneyimin henüz yeterli olmadığı içindir. O zaman öğrenmek gerekiyor; çekirdek rekabet avantajına sahip olduğunda para kazanmak, doğal bir süreç haline gelir.

4) Zihinsel rahatlık hissi
Çok kaybettim, ama bir avantaj daha var, o da zihniyet.
Bir zamanlar okyanus, su olmaktan zor - özünde, "bir zamanlar" geçirmiş olmalısın. Deneyimlemezsen, hissetmezsen, bugün olduğun hale gelemeyeceksin.

Yalnızca yeterince deneyim kazandığınızda, daha rahat ve huzurlu olabilirsiniz. Bu tür bir nitelik ve olgunluk hızlıca kazanılamaz. Trump'ın silahlı saldırı sonrası içgüdüsel tepkisi savaşmak oldu! Elbette bu güçlü bir insan, ama daha da önemlisi, gerçekten büyük zorluklarla karşılaşmış biri.

Gerçek ustalık, gerçek seviye nedir? Li Bai'nin "Savaşçıların Şarkısı" ile ifade etmek gerekirse, bundan daha uygun bir açıklama olamaz:

On adımda birini öldürür, bin mil boyunca iz bırakmaz.
İş tamamlandı, elbisemi silkerek gittim, derin bir şekilde kimliğimi ve adımı sakladım.

On adımda birini öldürmek neyin nesi? Asıl önemli olan, binlerce kilometre boyunca tek bir iz bırakmamaktır;

Böyle harika bir olayı gösterdim mi? Güçlülerin ifadesi her zaman eylemlerle olur, ağızla değil, hahah.

Satoshi Nakamoto gibi, ben de saklanmak istiyorum ama adım herkes tarafından biliniyor!

Bu gerçekten harika!!